Skip links

انواع میوه و نهال انجیر – en

انواع میوه انجیر

انجیر از نظر رنگ میوه به انواع سیاه و زرد یا سفید تقسیم بندی می‌گردد. با این وجود شرح جزئی‌تر برخی از ارقام موجود به‌صورت زیر می‌باشد.

 

انجیر کادوتا

گوشت بنفش رنگ و پوستی سبز رنگ دارند. این نوع از انجیر در میان تمام گونه های انجیر کمترین شیرینی را دارد.

شکل 1-انجیر کادوتا

 

انجیر کالیمیرنا ( Calimyrna)

پوست این نوع انجیر سبز مایل به زرد است و داخل آن، کهربایی است. این نوع از انجیر در مقایسه با انواع دیگر انجیر بزرگتر است و عطر و طعمی منحصر به فرد و قوی دارد.

شکل 2– انجیر کالیمیرنا

 

انجیر آدریاتیک – Adriatic

این انجیر پوست سبز روشنی دارد و داخل آن صورتی است. این انجیر سبک بوده و از آن به عنوان انجیر سفید هم یاد می­شود. بسیار شیرین است و می تواند به عنوان یک دسر ساده میوه مصرف شود.

شکل 3– انجیر آدریاتیک

 

انواع نهال انجیر

نهال انجیر زرد

انجیر زرد درختی است با رشد و باروری زیاد، تاج مدور، رشد عمودی و شاخ و برگ متراکم. این درخت غالبا دارای ۳-۴ تنه اصلی است که شاخه های جدید آن به رنگ سبز پسته­ای است. میوه­ی این درخت، شیرین و پوست نازک و پرگوشت است و برای خشک کردن بسیار مناسب است. قند میوه ۲۳ درصد است و ترک خوردن آن جزو ویژگی های مطلوب آن به شمار می­رود.

شکل 4– نهال انجیر زرد

 

نهال انجیر قهوه ای (Brown Turkey)

انجیر قهوه­ای یا براون ترکیه یکی از ارقام انجیر منحصر به فرد است که منشا آن کشور ترکیه است. این درخت در سال دو بار میوه می­دهد. اولین محصول آن کوچک است و در اواخر بهار یا اوایل تابستان می­رسد. دومین نوبت باردهی، در اوایل پاییز است و میوه آن به میزان قابل توجهی بزرگتر است. انجیر قهوه­ای یکی از شیرین­ترین و غنی ترین انجیرها در عطر و طعم است. برای بهره برداری بهتر از طعم شیرین این انجیر و جلوگیری از ترش شدن مزه آن، میوه انجیر قهوه­ای قبل از رسیدن کامل بر روی درخت برداشت می شود و به هر دو صورت خشک و تازه مصرف می­شود.
انجیر قهوه ترکیه بهترین ویژگی های یک انجیر سنتی را دارد. سرمای زمستان اغلب سایر ارقام انجیر را ویران می کند. اما انجیر قهوه­ای تا دمای 15- درجه سانتی­گراد را  به خوبی تحمل می­کند. این درخت تا ارتفاع ۸ متر رشد می­کند و برای کنترل ارتفاع به سادگی می توان آن را هرس کرد. این گیاه خود گرده افشان است و نیاز به گرده افشان برای باردهی ندارد.

شکل 5– نهال انجیر قهوه ای

 

نهال انجیر سیاه

انجیر سیاه درختی است با رشد زیاد و تاج گسترده که باروری بسیار بالایی دارد. این درخت تنه­ی بسیار تیره­ای دارد و به سرما مقاوم است.

میوه­ی این درخت زودرس است. انجیر سیاه  آبدار بوده و مزه­ی ترش و شیرینی دارد. این انجیر پوستی نازک دارد و مناسب تازه خوری است اما برای خشک کردن مناسب نیست.

شکل 6– انجیر سیاه

 

نهال انجیر ببری (panache tiger)

انجیر ببری درختی است با رشد زیاد و باردهی متوسط که تاج گسترده و برگ های بزرگ پنج لبی دارد. انجیر ببری، درختی خود گرده افشان است و به ویژه برای مناطق دارای آب و هوای گرم مناسب است. محصول دهی این درخت در یک دوره طولانی از اوایل مرداد ماه تا اوایل آبان ماه می­باشد. این درخت تا ارتفاع ۷ الی ۸ متر و قطر تقریبی ۱۰ تا ۱۲ متر می­رسد و مقاومت آن به سرما تا ۱۰- درجه سانتی­گراد را می­باشد.

انجیر ببری نمونه­ای از زیبایی و طعم است. میوه سبز خوشمزه کوچک (و متوسط) با نوارهای ببری زرد رنگی که ​​به شکل درخت زیبایی خاصی می­بخشد. این میوه­های شگفت انگیز، گوشتی قرمز رنگ دارند و بسیار خوش­بو هستند. میوه­ی انجیر ببری اصلا شکاف نمی­خورد و پوست آن از راس تا ته میوه به آسانی جدا می­شود. گوشت میوه سفید رنگ و دیر رس است و طعم آن شیرین است. این انجیر برای مصرف تازه خوری و مربا مناسب است.

شکل 7– انجیر ببری

 

نهال انجیر آلما (Alma Fig)

درخت انجیر آلما یکی از ارقام اسلاح شده توسط آزمایشگاه کشاورزی دانشگاه تگزاس A & M است که در سال ۱۹۷۵ معرفی شد. این انجیر پوستی سبز رنگ دارد که در برخی ارقام هنگام رسیدن به رنگ طلایی- قهوه­ای با شکل گلابی در می­آید. پالپ این انجیر بسیار غنی و شیرین است. در این رقم به دلیل بسته بودن میوه در قسمت چشم “آلما” که به طور طبیعی با یک قطره رزین مهر و موم شده است مشکلات آفات و حشرات و خراب شدن میوه وجود ندارد. این گونه در مناطق ساحلی تگزاس و همچنین جنوب مرکزی و جنوب تگزاس رشد خوبی دارد. این نوع انجیر (برای اینکه محصولات خوبی تولید کند) نیاز کمی به گرده افشان دارد. دارای رشد و باروری متوسط است و گسترش عمودی و برگ های بزرگ دارد. طعم میوه­ی این انجیر ترش و شیرین بوده و میزان قند آن بیست درصد است. میوه آلما نیز به صورت تازه خوری مصرف می­شود.

شکل 8– انجیر آلما

 

نهال انجیر هاردی شیکاگو (Chicago Hardy Fig)

رقمی است با عملکرد بالا و رشد زیاد که خود گرده افشان است و منشاء آن آمریکاست. میوه ای با اندازه­ی متوسط​، با رنگ قرمز (تا بنفش تیره) و شیرین و خوشمزه دارد. از زمان کاشت به خشکی متحمل است. این رقم در هوای سردتر می­میرد و بهار رشد خود را از سر می­گیرد. در برابر گرمای تابستانه بسیار مقاوم است. این نوع نهال از سال های اول کاشت میوه می­دهد. میوه­ی تولید شده روی شاخه های قدیمی تر در اوایل تابستان ظاهر می­شود و میوه­ی تولید شده روی شاخه های جدید در اوایل پاییز ظاهر خواهد شد. این گیاه به خوبی در گلدان رشد می کند!

شکل 9– انجیر هاردی شیکاگو

 

نهال انجیر سان پدرو ( San Pedro figs)

رقم سان پدرو دو بار بار آوری دارد که محصول اول آن اهمیت بیشتری دارد. محصول دوم نیاز به گرده­افشانی دارد زیرا گل­های درخت همه ماده بوده و در صورت عدم باروری ریزش میوه خواهد داشت. میوه این رقم در قسمت بالایی رنگ سبز و هرچه به سمت چشم میوه می­رود به قرمز تیره می­گراید. گوشت این میوه قرمز و شیرین است و مصرف تازه خوری دارد.

شکل 10– انجیر سان پدرو

 

نهال انجیر گلابی ( Ficus carica Lungo del Portogallo/ Ficus Carica Portogallo)

انجیر گلابی درختی است نسبتا کوچک (۲-۴ متر) با تاج بزرگ (تا ۵ متر) و شاخه های پیچ خورده، پوست صاف و خاکستری روشن. برگ های پنجه­ای بزرگ آن (۱۰-۲۰ سانتی متر)، چرمی و خشن است. برگ های این درخت اغلب اندازه کف دست، با 3 تا 5 پره و به رنگ سبز روشن هستند. گل­ های انجیر گلابی در یک گلرنگ سبز و گلابی شکل به اندازه ۱ سانتی متر شکل می­گیرند. دوران گل­دهی این رقم در سه فصل بهار، تابستان و پاییز است. میوه های این درخت به شکل گلابی با پوست صاف و به رنگ سبز- قرمز تیره هستند. انجیر گلابی میوه­ای آبدار است و شیرینی متعادلی دارد.

شکل 11– نهال انجیر گلابی

 

نهال انجیر ازمیر(Izmir)

منشا این نوع انجیر کشور ترکیه است. رشد و عملکلرد این درخت بسیار بالاست و به اندازه های بزرگ می­رسد. درختان این گونه به رشد فوق العاده انبوه شهرت دارند. درخت های انجیر ازمیر شاخه های بزرگ، ضخیم و بلند تولید می­کنند. با افزایش سن درخت رشد آن متوسط می­شود. این انجیر محصول اصلی را بدون گرده افشان تولید می­کند، اما همانند اکثر انجیرها، با گرده­افشانی نتایج بسیار بهتری می­دهد و میوه­ای بزرگتر، با طعم کاملا متفاوت و بسیار بهتر خواهد داشت. انجیر ازمیر در اولین برداشت کم بار است و گاها اولین محصول ندارد و اگر داشته باشد تعداد آن کم و بدون دانه است و قابل خوردن نیست. انجیر ازمیر به سرمای زمستان متحمل است و در بهار رشد خود را از سر می­گیرد.

میوه­ی این انجیر دارای گوشت بسیار آبدار و شیرین است و شکفت های آن باعث شیرین شدن آن می­شود. انجیر ازمیر طعمی متعادل، پوستی نرم و قابل خوردن دارد و نیازی به پوست کندن آن نیست.

از ارقام مهم انجیر ازمیر می­توان به کالی میرنا(callimyrna) در کالیفرنیا و رقم تساپلل (Tsaplele) در ترکیه نام برد.

شکل 12– انجیر ازمیری

 

نهال انجیر استهبان

درخت انجیر استهبان درختی است با برگ های زرد و پنجه ای برنگ سبز خاکستری که بلندی آن تا شش متر می رسد. این درخت در مناطق معتدل و گرمسیر کشت می­شود. انجیر استهبان از سال چهارم شروع به میوه دادن می­کند و تا سن بیست سالگی میوه می­دهد. میوه این درخت بعد از رسیدن از رنگ سبز به زرد کمرنگ می­گراید و اندازه آن متوسط و شیرین است. این رقم بیشترین سطح زیر کشت انجیر در استهبان را در بر می­گیرد و برای خشکبار بسیار مناسب و متداول است. از این رقم به عنوان انجیر سفید نیز یاد می­شود.

شکل 13– انجیر استهبان

 

نهال انجیر سه فصل

این انجیر تحمل سرما را دارد و معمولا در نواحی خنک می­روید. میوه ی آن بزرگ و کشیده، دارای پوستی سبز رنگ و گوشتی قرمز رنگ است. از اوایل تابستان میوه های آن شروع به رسیدن کرده و این کار تا اواسط شهریور حتی پاییز ادامه دارد. در تابستان معمولا جوانه های ریز انجیر، میوه های نارس و گاها رسیده روی این درخت دیده می­شود. میوه های رسیده­ی این انجیر به رنگ سبز و سیاه و به بزرگی تخم مرغ است.

شکل 14– انجیر سه فصل

 

نهال انجیر گوش فیلی Roxburgh fig)یا (Elephant ear fig treeیا (Ficus auriculata)

منشا این انجیر آسیا (کشور نپال ) است. درخت این نوع انجیر برگ های گرد و بزرگی دارد، شاخه های انبوه دارد و میوه­ی آن به صورت خوشه­ای و با تعداد زیاد به شاخه ها چسبیده است. این درخت در مناطق گرمسیر رشد کرده و نیاز به نور زیاد خورشید دارد. میوه این درخت شیرین است و مصرف خوراکی دارد.

شکل 15– هال انجیر گوش فیلی

 

 

 

 

 

 

 

Leave a comment